مقاله شباهت و تفاوت شيطاني

چكيده بخشهايي از متن:

همان گونه كه گفته شد فرآيند ناميدن در جهت هر چه دقيق كردن طبقه بدي هاست آنان كه به هم شبيه ترند در يك دسته قرار مي‌گيرند و باز با لحاظ كردن مجدد شباهت هاي ريزتر، دسته هاو طبقات ديگر از اين طبقه جدا مي‌شوند اما اين دقت تا كجا پيش مي‌رود تا زماني كه به خويش باز گردد يعني به توده اي مملو از تفاوت ها نوعي بازگشت به تفاوت ها رسيدن به چيزهايي كه شبيه تر از خودبه خودند رسيدن به دنياي وانمايي ها. با شدت بخشيدن به فرآيند ها ناميدن به نوعي بي شكلي پيشيني و ما قبل طبقه بندي بر مي گرديم.

تفاوت ها بر مبناي گون (مزيت) ساخته مي‌شوند. هر تفاوتي نوعي جلوگيري از گول (فريب) و افتادن به دام اين هماني و شباهت هاست. از اين رو دو چيز شبيه به هم از آن جا كه در بردارنده تا گول (ضريب) بزرگ تري در همان انگاري آنها هستند در بردارنده تفاوتي بنيادي ترند.

ناميدن نوعي فرآيند همان انگاري است كه بر مبناي شباهت كار مي‌كند، زيرا در حال هويت يابي و گنجاندن هر چيز تازه در حالي از پيش موجود از پيش مفروض است. ناميدن در پي بررسي اين مطلب است كه اين چيز به كدام طبقه يا گروه شبيه تر بوده و در چه دسته اي مي گنجد. در برابر آن چه در نام گذاري اتفاق مي افتد بر مبناي تفاوت و نياز براي خلق دال هاي جديد است. هر چيزي و هر اتفاقي اتفاي جديد و متفاوت از ساير اتفاق ها است كه مشابهي براي آن يافت نمي‌شود.

شباهت ها تنها بر مبناي تفاوت ها مي توانند ساخته شوند حركت از شباهت به سوي تفاوت يا از تفاوت به سوي شباهت در كل حركتي به رروي دايره بازگشت جاويدان است . اصل قرار دادن هر يك به منزله نقطه شروعي براي حركت خطي در جهت رسين به ديگري افتادن در دام باز نمايي تاريخ فعلي يعني به آن گونه اي است كه اتفاق مي افتد.

...

جايگاه فوكو وبودريار

به طور مشهود ناميدن (فرآيندهاي ناميدن) مبناي تحليل فوكويي در آثار اوليه و موسوم به ديرينه شناسي او قرار مي‌گيرند. فوكو از ناميده شدن هايي به نام هاي ديوانه، بيمار، ميستريك، نا به هنجار و … ياد مي‌كند. فوكو به ديرينه شناسي ناميدن هايي مي پردازد چرا و چگونه ديوانگي مورد توجه قرار گرفت و چگونه گفتمان هايي در جهت پيگيري آن سامان يافتند. همان طوري كه مي‌دانيم فوكو روش ديرينه شناسي را به نفع روش تبار شناسي به كنار مي گذارد. تبار شناسي فوكويي ابزاري قوي تر در جهت رديابي چنين فرايندهايي است با اين تفاوت كه اولاً چنين فرايندهايي را ديگر صرفاً به اشكال گفتماني مربوط ندانست بلكه آن را به سوي تن مارويت تن و بررسي ساير اشكال غير گفتماني كشاند. و ثانياً پر رنگ كردن نقش رخ دادها و نگاه به آنها به مثابة آن چه يك فرآيند را بر مي‌سازد.

...

نام گذاري و ناميدن

نيوتن قانون جاذبه را كشف كرد فلمينگ پني سيلين را كشف كرد. رنسانس، انسان را كشف كرد روشنگري آزادي را كشف كرد، دكارت خودش را كشف كرداما پس نيوتن فلمينگ، رنسانس، روشنگري و دكارت را چه كسي كشف كرد؟ احتمالاً پدرها و مادرهايشان پدر و مادر نيوتن فليمينگ و دكارت با اندكي تسامح اخلاقي و رفع بدبيني هاي متداول يافتي هستند؛ اما پدر و مادر روشنگري و رنسانس كيست كيست؟ آيا پني سيلين فرزند فلمينگ و قانون جاذبه فرزند نيوتن و دكارت فرزند خويش است؟

نام گذاري تفريح خوبي است اما در مقابل آن ناميدن بازي كسل كننده اي است. نام گذاري عملي نو و منحصر به فرد سات در حالي كه ناميدن (ناميده شدن) حاصل تكرار است. نام گذاري در فضايي از تفاوت ها سر بر مي آورد خود نوعي متفاوت سازي است ارائه دنيايي در وارني تازه اين تفاوت نه در ساخت نوشتاري و نه در ساخت گفتاري؛ بلكه در ساخت وجود مادي صورت مي بندد. نام گذاري نوعي جعل است، جعل واژگاني براي هستي هايي كه هنوز توسط زبان كشف نشده اند. نوعي وارد ساختن اشياء در عرصه بازي هستي ها است.

نام گذاري صرفاً بر اشياء صورت نمي گيرد، بر حالات بر روحيات بر تمنيات بر انتزاعيات نيز صورت مي بندد اين نوع نام گذاري نوعي مادي سازي اين تمايلات است. نوعي شي اي سازي زباني كه ناگزير اتفاق مي افتد.